kolbastı, bez bebek, cennet mahallesi... hiç biri beni bu kadar derinden yaralayamadı... diğerlerinden çok daha kısa sürmesine rağmen bu kadar etkili olması çok şaşırtıcı. onu yuvarlanan maden suyu şişelerinin üzerinden atlarken, kıçınla dev yeşil şişeyi iteklerken ve türlü türlü "neşeli" hareketlerini yaparken ilk gördüğüm an 15 (onbeş) kişilik dumuru tek başıma bir oturuşta yedim.
çıkış zamanında bir iki tane sevilen (ki onları da sevmemiştim) jingle yazmış olmasının, insanı "hadi babalar şu ürüne bi reklam çekelim!" denildiği an akla getirmesini anlayamıyorum. tamam lanet olsun jingle yap sadece ona da bir şey demiyorum ama şu neşeli, cıvıl cıvıl hareketleri bırak gözünü seveyim. eşek kadar kadın oldun hala gençlik dizilerinde oynayan orta yaşlı insanlar gibi kıpır kıpırsın. zamanında "aman butik şarkıcıyım, üniversiteli gençlerin yeni gözdesiyim" şeklinde takılırken, "bronzlaşmak" klibinde bikiniyle mal beyanında bulununca magazin programlarının da gözdesi oldun. daha sonra mini eteksiz göremez olduk seni, o kendine benzettiğin özgür kız karakteri yalan oldu çorap reklamında oynarken. romanese'nin bahsettiği "renkli göz ve beyaz ten" gibi mukaddes bir ikiliye sahip olmana rağmen, kendinden bu kadar nefret ettirebildiğin için ayakta alkışlıyorum seni pop-art tabiatlı insan.
eğer reklamını ilk gördüğümde elimde maden suyu şişesi olsaydı, ağır çekimde yere düşerdi, ki o derece iğrendirdin beni içtiğim maden suyundan. reklam yapmakla başarılı reklam yapmak arasında büyük bir farkın olduğunu görmüş olduk. demek ki neymiş, reklam insanı rezil de edermiş, vezir de.
eminim ki birçok insanımız nil karaibrahimgile olan nefretini dile getirmekte zorlanıyor, bu yüzden bir arkadaşımın yıllar önce hayata geçiremediği planı olan nefret platformunu blogger'da oluşturmaya karar verdim. yakında hizmetinizde olacak.
çıkış zamanında bir iki tane sevilen (ki onları da sevmemiştim) jingle yazmış olmasının, insanı "hadi babalar şu ürüne bi reklam çekelim!" denildiği an akla getirmesini anlayamıyorum. tamam lanet olsun jingle yap sadece ona da bir şey demiyorum ama şu neşeli, cıvıl cıvıl hareketleri bırak gözünü seveyim. eşek kadar kadın oldun hala gençlik dizilerinde oynayan orta yaşlı insanlar gibi kıpır kıpırsın. zamanında "aman butik şarkıcıyım, üniversiteli gençlerin yeni gözdesiyim" şeklinde takılırken, "bronzlaşmak" klibinde bikiniyle mal beyanında bulununca magazin programlarının da gözdesi oldun. daha sonra mini eteksiz göremez olduk seni, o kendine benzettiğin özgür kız karakteri yalan oldu çorap reklamında oynarken. romanese'nin bahsettiği "renkli göz ve beyaz ten" gibi mukaddes bir ikiliye sahip olmana rağmen, kendinden bu kadar nefret ettirebildiğin için ayakta alkışlıyorum seni pop-art tabiatlı insan.
eğer reklamını ilk gördüğümde elimde maden suyu şişesi olsaydı, ağır çekimde yere düşerdi, ki o derece iğrendirdin beni içtiğim maden suyundan. reklam yapmakla başarılı reklam yapmak arasında büyük bir farkın olduğunu görmüş olduk. demek ki neymiş, reklam insanı rezil de edermiş, vezir de.
eminim ki birçok insanımız nil karaibrahimgile olan nefretini dile getirmekte zorlanıyor, bu yüzden bir arkadaşımın yıllar önce hayata geçiremediği planı olan nefret platformunu blogger'da oluşturmaya karar verdim. yakında hizmetinizde olacak.
5 akıllı taşı çıkartmaya çalışmış:
Bir zamanın Çılgın Bedisch'i gibi bişey mi olmaya çalışıyo ne?
kıçıyla maden suyu şişesini devirme girişimi bardağı taşıran son damla diyebiliriz.
hmmm.. "bu reklamdan manyak para kazanıyorum, öyleyse haydi sende mutlu ol" diyen insan türü. incelemeye değer hmph?
ben nefretini saklayamayanlardanım...nefret platformuna başka isim önerileri de olabilir, onları da dikkate alınız...ne o öyle solcu gibi platform falan...yok güçbirliği, alla alla...
teşekkürler
Yorum Gönder